درد دارد..…

وقتی چیزی را کسر میکنی که با وجودت جمع زده ای !!!

سلامِ مرا به وجدانت برسان و اگر بیدار بود بپرس

چگونه شب ها را آسوده می خوابد . . . ؟

روی کسی دست گذاشتی 

که همه دنیامه 

بی وجدان

اینقدر راحت به اون نگو

عــــزیــــزم...!!!

دلم غمگین غمگین است در این کومه،در این زندان

در این غوغای خاموشی در این جشن فراموشی

 در این دنیای بی مهر و کم آغوشی

 دلم ترسیده و تنگ است

 دلم ترسیده از آه پر از درد پدرهامان

 و از چشم پر از اشک تمام مادر ها

 دلم آشوب آشوب است

 دلم سرد و تنم بی روح بی روح است

 نمی خواهم، نمی خواهم دگر این زندگانی را و دل را

 نگاهم خیره بر بالا به دنبال نگاهی ساده می گردد

و می بینم، و می بینم هوای گریه دارد آسمان هم پای چشمانم

می روم آرام،گونه ام خیس است

آسمان می بارد امشب بر من و بر گریه هایم سخت…!

تمام نیمکتهای پارک دو نفره اند

بی خیال...به درخت تکیه میدهم...!

دوســتــت دارم را هزار بار دیگر تکرار کن . . .

پرندگانم را آزاد کردم ؛ زیرا فهمیدم

“نداشتن” تنها راه “از دست ندادن” است !!!

سوت پایان را بزن

من حریف هرزگی تو

و احمق بودن خودم نمی شوم . . .!

شبي از پشت يك تنهايي نمناك و باراني تو را با لهجه ي گلهاي آسمان صدا كردم

 تمام شب براي با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهايت دعا كردم

پس از يك جستجوي نقره اي در كوچه هاي تنهایی

تو را از بين گلهايي كه در تنهاييم روئيد با حسرت جدا كردم

 و تو در پاسخ آبي‌ترين موج تمناي دلم گفتي:

گذشت آن وقت هایی که مردم همدیگر را دور میزدند...

حالا از روی هم رد می شوند...!!!